بررسی خصوصیات رویشگاهی گل ماهور(verbascum songaricum schrenk) در زیست بوم های مرتعی زاگرس.

شناخت نیازهای اکولوژیکی گیاهان دارو­یی بومی کشور جزء او­لین گام­هایی است که می­تواند بر­ای تولید انبوه این گیاهان برداشته شود. هدف این مطالعه بررسی خصوصیات رویشگاهی گونه دارویی گل ماهور verbascum songaricum در زاگرس مرکزی می­باشد. این بررسی در 5 مکان مرتعی دره­حوض، قهیز، ورودی سمیرم، قلعه­قدم و دنا که از مهمترین رویشگاه­های گل ماهور در استان­های اصفهان و کهگیلویه و بویراحمد هستند، انجام گرفت. عوامل اکولوژیکی شامل مشخصات اقلیمی، فیزیوگرافی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک برای گیاه در رویشگاه­های آن مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی تشابه و تمایز بین مکان های مورد مطالعه، آنالیز خوشه­ای انجام گردید. براساس نتایج بدست آمده گل­ماهور در مراتعی با دامنه بارش حدود(500-300) میلی­متر، درجه حرارت متوسط سالانه حدود 4/9 درجه سانتی­گراد، اقلیم نیمه­خشک سرد رویش دارد. هدایت الکتریکی خاک در مکان های مورد بررسی بین­(ds/m­9/0-5/0) و میزان ماده آلی در دامنه(9/0-3/0)درصد، تغییر می­نماید. نتایج نشان داد در مناطق مورد مطالعه پراکنش این گیاه در دامنه­های جنوبی و شرقی و دامنه ارتفاعی2400 تا 2900 متر است. با توجه به تجزیه خوشه­ای، مکان های مورد مطالعه در دو رویشگاه عمده قرار دارند که رویشگاه اول مکان های مطالعاتی دره حوض و قهیز و رویشگاه دوم ورودی سمیرم، قلعه قدم و دنا را شامل می­شود.